90/9/10
12:57 ع
بنام نامی آن بی بهانه...
بنام خداوند مهربانی که مرا جان بخشید
و لیاقت بندگی اش بر من ارزانی
داشت...و این والاترین لطف را پیش از
آن
که باشم عطایم نمود!و این چه زیبا
خداوندگاریست که نیامده را چنین
موهبتی سترگ میبخشد!
پرسشی دارم!!!آن که نیامده را اینگونه
مینوازد آیا آمده را تنها خواهد
گذاشت؟...نه!
و او خواهد آمد...
پیام رسان